Harini sy EL.erm first time EL sbb terbangun lambat.selama sy kerja xpernah smpai satu alarm jam sy xdengar.pelik!mlm td sy gayut with a guy.then lepas tu sy xboleh tdo sbb angin kuat sgt sbb nk ujan.sy bangun cek semua pintu n ternyata duduk tingkat 19 sangat mencemaskan saya bila bunyi angin sgt jelas didengar.sy xboleh tdo ,dan mgkin sbb tu sy terlajak bangun.
Duduk kat rumah without doing nothing is boring.i tot its owesome!:D but mcm2 sy boleh fikir.Tentang masalah2 dalam hidup saya.tentang kerja,keluarga dan diri sy sendiri.
Saya sayangkan keluarga saya lebih dr segala2nya yang ada pada sy harini.sy perlu balik kg tuk berdepan dgn masalah yg dihadapi ibubapa saya.
Tentang kerja saya mcm biasa adakalanya saya happy dan adakalanya saya stress bila saya xboleh buat apa yang diperlukan.
Tentang hidup saya,seikhlasnya saya rasa keseorangan kadang2.saya stay sorang2.apa saya nk buat,sy lakukan sorang2.saya boleh pergi shopping sorang2,pegi makan sorang n pegi jalan sorang2.sesampainya saya dah mula biasa handle diri saya sorang2.sesetengah orang rela xlakukan apa die nak buat sbb xde kawan nak teman,tapi saya boleh n semakin terbiasa.Pernah ada guy ajak sy keluar,that time saya sgt boring n nak kuar,tp bila saya ajak sy xrasa nak kuar dgn die.knp?mgkin sbb sy xnak dah biasa kan diri saya dengan die pulak.Org tyer,mana kawan pompuan?xde ke?ada......tp msing2 dgn duk jauhnya,dgn dah bersuami n ada yg dah ada bf dgn usia saya sekarang,xkan die nak kuar dgn saya lak ari2 kan.skali skali boleh la.
sejak 3 ari lepas saya ada knl sorang lelaki but as usuall tru ym.sy chat nagn die.he is nice for me.tp xleh la sy ckp lebih2 coz i'm not deserve n please no more gedik ok!:p..lagi pun die stay sarawak...3 days baru,xde la sy ckp sy suka die,just nice coz sy de kwn nk sembang.sebelum ni ada gak kwn lain,tp die suka tdo n xpedulikan sy.ok next story...
Ada satu hari saya tido je manjang,tetiba sy terkejut dr tdo waktu mgrib n dgr org mengaji dr masjid dekat rumah saya,then sy terus mandi n amik wuduk ,siap2 then pegi masjid.masa tu sy rasa tenang dgn suasana masjid yg mcm zaman skolah2 dulu kita pergi bila time duk hostel kan.sy rindu saat tu bila adakalanya kita banyak mendapat ilmu tentang agama pada masa tu.sedangkan kita xpernah nk hargai.mcm sekarang?apa inisiatif kita nak dengar tentang agama?xmcm skolah dulu kita kene paksa pg ke surau n dengar ceramah.skarang kita dah bebas n xde paksaan n semakin sibuk dgn urusan kerja n kehidupan kita.sungguh sy rindukan pada saat2 tu.
Dalam kehidupan saya,dalam asik terfikir siapa jodoh saya,saya jadi semakin tak layak untuk orang yg sy angan2kan.dan semestinya kita nak yang besh2 aje.tp kita?besh ke?So baiki diri sendiri dulu apa nak jadi dari asik penat fikir siapa jodoh kita n nak cari yang bagaimana...
Hidup ni bukan seperti apa kita nampak,tetapi seperti apa kita nak ainya kelihatan.
No comments:
Post a Comment